Anton Vriesde
Hij is te laat op onze afspraak, hij zit veel te lang in het epicentrum van voetbalclub Eijsden. Daar, in het bestuurshok van de grote meneren, wordt van alles gemaakt….opstellingen, afspraken en ruzies. Dan, als normale mensen bijna gaan slapen, komt Anton Vriesde de kantine binnen. Hij lacht en verontschuldigt zich voor het te laat zijn. Samen vertrekken we naar de bestuurskamer met als resultaat een interview met een bijzonder mens.
Waar ben je opgegroeid?
Ik ben in Den Haag geboren en heb daar tot mijn 4e jaar gewoond. Daarna ben ik naar Zoetermeer verhuisd, samen met mijn ouders, 3 broers en mijn zus”.
Je uiterlijk verraadt buitenlands bloed, vertel eens?
“Klopt, ik ben een halfbloed. Mijn vader is Surinaams en mijn moeder is een echte Rotterdamse, vandaar die tint”.
Hoe ben je in het betaalde voetbal terecht gekomen?
“Dat was puur toeval. Ik ben begonnen bij SV Zoetermeer, later ben ik naar DSO vertrokken en heb daar vanaf de C-jeugd alle jeugdteams doorlopen. Later speelde ik in het 1e elftal en bij het 70 jarig bestaan van de vereniging speelden wij een wedstrijd tegen Ajax 1. Ik speelde tegen Bryan Roy, die er in die wedstrijd niet aan te pas kwam. Barry Hulshoff heeft mij toen, samen met mijn broer, gescout. Vervolgens heb ik een aantal wedstrijden op Ajax 2 gespeeld en kon ik blijven”.
Vertel eens over de ervaringen bij Ajax.
“ Het was voor mij heel lastig, ik liep op mijn tenen. De trainingsintensiteit was enorm. Ik was gewend twee keer per week te trainen. Het was een wereld van verschil. Ik zag het eigenlijk niet meer zitten en heb daar met Bobby Harms meerdere keren over gesproken. Hij heeft mij hierin goed begeleid en later heb ik die achterstand kunnen inlopen. Ook heb ik nog twee wedstrijden in het 1e elftal gespeeld. Maar uiteindelijk kon ik geen contract afdwingen”.
Langs welke velden bracht je carrière jou?
“Na mijn avontuur bij Ajax ben ik naar FC Den Haag vertrokken waar Co Adriaanse trainer was en heb daar 5 seizoenen gespeeld. Later heb ik gespeeld voor MVV ( 6 jaar ), KFC Uerdingen ( 1 jaar ), VFL Bochum ( 2 jaar ) en Helmond Sport” ( 1 jaar ).
Wat waren de hoogtepunten uit je voetbalcarrière?
“ Het kampioenschap met MVV in het seizoen ’96-’97 onder leiding van Frans Korver was zeker een hoogtepunt. Tevens werd ik dat seizoen gekozen tot beste speler in de 1e divisie.
Een ander hoogtepunt was natuurlijk het feit dat ik op 33 jarige leeftijd in de Bundesliga bij VFL Bochum ging spelen”.
Na vele omzwervingen ben je in Limburg terecht gekomen, was dat geen cultuurshock?
“ Die vraag wordt mij natuurlijk wel vaker gesteld. Ik ben dan wel in Den Haag geboren, maar ik kan overal goed aarden. Eigenlijk ben ik een heel rustig persoon, die wel een mening heeft maar die niet zo nodig op de voorgrond hoeft te treden. Bovendien vind ik de Limburgse mentaliteit wel prettig en is Maastricht een prachtige stad”.
Jouw kinderen spelen bij vv Scharn, hebben zij de talenten van hun vader?
“Dat weet ik niet, ze zijn nog erg jong. Delano is acht jaar en heeft een goede wedstrijdinstelling maar hij mist nog de nodige techniek. Winston is 5 jaar en heeft voor een spelertje van zijn leeftijd een goede techniek maar is nog erg speels. Soms staat hij in handstand op het veld, maar ook dat heeft zijn charme”.
Ben je een strenge vader voor je kinderen?
“Wat is streng? Ze mogen voor mij best ver gaan, maar ik bepaal natuurlijk wel de grenzen en als het nodig is grijp ik in. Ingrid, mijn vrouw, is iets meegaander. Ik denk dat ieder kind structuur nodig heeft”.
Wat is jouw slechtste eigenschap?
“Ik ben erg vergeetachtig, ik moet echt alles opschrijven daarom zie je mij onder de wedstrijden constant met pen en papier in de hand”.
Ben je wel eens onzeker?
“Iedereen is wel eens onzeker. Het hele leven bestaat uit keuzes maken en daar moet je achter staan. Je kunt vooraf dingen inschatten maar er is altijd wel enige vorm van twijfel”.
Wat heb je geleerd uit je 1e periode bij vv Eijsden?
“ Ik had geen ervaring en kende mezelf niet als trainer. Ik ben nu een aantal jaren verder en durf nu van mezelf te zeggen dat ik een opbouw trainer ben en niet iemand voor de korte termijn. Ik heb geleerd om me meer te focussen op de manier van spelen en op de ontwikkeling van de spelers en minder bezig te zijn met het resultaat. Ik word nu niet meer onrustig van een minder resultaat maar de wil om te winnen blijft natuurlijk bestaan”.
Hoe zou jij je 1e periode in Eijsden in een woord willen samenvatten?
“leerzaam”.
Welke fout zul jij nu niet meer maken?
“ Ik was te veel resultaat gericht en was heel erg zoekende. We hebben in bijna alle systemen gespeeld. Dat komt het spel en de rust niet ten goede. Dat zal me niet weer gebeuren”.
Wat heb je het afgelopen jaar gedaan?
“Ik werk 32 uur per week op de financiële boekhouding bij DHL. Daarnaast ben ik trainer van MVV B1 waarmee we vier keer per week trainen. Tevens coach ik natuurlijk ook de wedstrijden op zaterdag”.
Wat is het verschil tussen het trainen van jeugd en senioren?
“Die gasten van 15 en 16 jaar zijn natuurlijk heel volgzaam en uiten geen kritiek. Ik vind het fijn met jonge spelers te werken en een bijdrage te leveren aan hun ontwikkeling. Bij senioren heb je vaak discussies over de speelwijze en speelt het prestatieve aspect een veel grotere rol. Ik ben blij dat Eijsden mij de kans heeft gegeven terug te keren omdat ik hier veel meer voldoening haal uit de coaching. Bij MVV zijn we vaak veel te sterk voor de tegenstanders en is de wedstrijd na een helft beslist.”
Van welke trainer heb je zelf het meeste opgestoken?
“Bobby Harms was een kanjer. Als amateur had ik niet echt de drive die nodig is om bij de profs te slagen. Hij heeft van mij een winnaar gemaakt. Bij FC Den Haag was Co Adriaanse een topper. Deze mannen zijn vakmensen en gaan altijd uit van de kwaliteiten van hun eigen team.
Wat vind jij van de veranderingen in de beleidsvisie t.a.v. het stoppen met het halen van spelers van buiten?
“Ik juich dat alleen maar toe, iedere vereniging zou zo moeten denken. Het komt de saamhorigheid binnen de vereniging alleen maar ten goede. Het kan natuurlijk botsen met het resultaat. Een hoofdklasser of 1e klasser zal er hoogstwaarschijnlijk niet meer inzitten maar een stabiele 2e klasser moet zeker tot de mogelijkheden behoren”.
Op welke wijze kun jij een bijdrage leveren aan het bevorderen van de doorstroming van eigen jeugdspelers naar het 1e elftal?
“Natuurlijk wil ik daar graag aan meewerken. Op korte termijn gaan A spelers meetrainen bij de selecties van het 1e en 2e elftal. Daarnaast gaan wij starten met een beloftenteam. Hierbij valt te denken aan spelers van A1, 2e elftal en aan spelers van het 1e elftal die terugkeren van blessures. Ook de trainers van de betreffende teams zullen hierin een belangrijke rol gaan vervullen en ikzelf zal de coaching voor mijn rekening nemen”.
Wat is voor jou het meest opmerkelijke nieuwsfeit van de afgelopen periode?
“De financiële crisis is natuurlijk het meest besproken onderwerp op dit moment.
Ik volg het op een afstand. Ik kom trouwens tijd te kort om me echt te verdiepen in kranten en televisie. Je leeft misschien te vaak in je eigen wereldje”.
Wie zou je wel eens willen ontmoeten?
“Laat ik voorop stellen dat ik nooit idolen heb gehad maar Guus Hiddink zou wel mooi zijn. Wat hij presteert is ongelofelijk. Ik zou wel willen weten wat zijn geheim is, zijn manier van spelen, zijn organisatie. Hij moet bij elke speler de juiste snaar weten te raken. Hij kan dat, hoe traint hij hierop? Het is allemaal razend knap.
De klok gaat richting middernacht en aan de werkdag van Anton komt langzaam een einde. Hij heeft inderdaad niet de kapsones van een echte Hagenees. Het is een aimabel mens die goed past in de Limburgse cultuur.
FV.
