Wedstrijdverslagen E4

(27-02-2010) Eijsden E4 - Scharn E7      0 - 6

"...E4 te laat uit winterslaap....."

Op deze natte en winderige (échte wind..) zaterdag trad de E4 voor de eerste keer in dit voorjaarsseizoen aan tegen de kampioen van vorig seizoen, de E7 van Scharn. Door de slechte weersomstandigheden van de afgelopen winter was er nauwelijks getraind en dat was gedurende de eerste helft zeer goed merkbaar. Meer hierover in dit verslag. Om precies 09.34 uur werd de aftrap gedaan door Scharn die al meteen lieten blijken dat zij kampioen waren! Een goed geoliede machine was dit team dat mooi overspeelde. Toch liet onze E4 zich niet meteen van de kaart vegen. Zij boden goed weerstand en de eerste 5 minuten van de wedstrijd liep gelijk op met in de 3e minuut al een aanval van Loe en Tom. Helaas werd dit niet omgezet in een treffer. Na deze 5 minuten was Scharn goed op temperatuur met in de 6e minuut hun openingstreffer waarbij de bal voor Cas jammerlijk wegglipte tussen zijn nieuwe, nog niet al te stroeve keepers-handschoenen: 0 - 1. Hiermee was het offensief van de tegenstander geboren; onze mannen en vrouw kwamen er eigenlijk niet meer aan te pas. Ze werden compleet uitgespeeld en het voetbal vond dan ook plaats op de helft van Eijsden. In de 10e minuut werd er een corner aan Scharn toegekend die zij op een sublieme wijze konden omzetten in een treffer: 0 - 2. Hierna was er een enkele aanval van de E4 die helaas steeds stuk liepen op de verdedigingslinie en keeper van Scharn. Het wilde maar niet lukken en het leek alsof het hele team nog in de winterstop vertoefde. Ook het Management verkeerde hier nog in, want er was enkel geroep van de Scharn trainer te horen. Ook de Eijsden-Hooligans bemerkten dit en zij begonnen maar zelf de aanwijzingen te schreeuwen. "Pak dee bal toch" was het veelgehoorde commentaar van John van H. die volgens zijn eigen zeggen de voorjaarswandeling met de E4 gaat organiseren, dit naar aanleiding van de voor hem veel te korte afstand van de winterwandeling en het ontbreken van bitterballen. We zijn benieuwd wat hij gaat organiseren! Terug naar de wedstrijd: Scharn was vol op dreef en profiteerde van de niet uitgeslapen E4 selectie: in de 21e minuut werd Cas wederom verschalkt en de 0 - 3 was een feit. Dit ging niet goed, maar nog steeds geen dwingende aanwijzingen van het voltallige Management. Waren ook zij niet uitgeslapen? Zat er nog veel te veel carnavalsvocht in hun lijf? In ieder geval begon de E4 aanhang zich te roeren.. Nog geen twee minuten na de laatste goal van Scharn, scoorden zij wederom met een gemeen balletje: 0 - 4. De moed zonk iedereen in de schoenen en hier maakte Scharn dankbaar gebruik van. Vanuit twee chaos-omstandigheden scoorden zij in deze eerste helft nog twee keer. Zodoende werd de ruststand 0 - 6!

 .....gevaarlijke actie van Julie......

Na de rust werd er ander voetbal gepresenteerd. Voorwaar, het was het Management toch gelukt om het team uit de malaise te halen. Er werd weer mooi gespeeld en de kansen werden gekeerd. In de 8e minuut was er een mooie actie van Julie die helaas eindigde in het zijnet. Vanaf nu kreeg ook de Scharn-keeper iets te doen. Het spel werd ook iets agressiever en er werd volop onderling aan truitjes getrokken en schouderduwtjes gegeven. De ene aanval na de andere volgde op de Scharn-goal, maar helaas liep dit steeds stuk op de beregoede verdediging van de tegenstander.

Ondanks dit goede spel was er nog steeds geen geluid uit de monden van het Management gekomen. Met name van de PR man mocht toch het een en ander verwacht worden nu Vé niet meer in de flanellen pyjama ( nu zou het een negligé zijn....) in de echtelijke sponde ligt..... Nogmaals, deze tweede helft was duidelijk in het voordeel van de herrezen E4. Meerdere malen werd er vervaarlijk uitgehaald naar de Scharn-keeper maar om een of andere reden kon dit niet omgezet worden in treffers. Zelfs de Scharn trainer ( de enige die duidelijk aanwezig was met aanwijzingen...) gaf aan dat Eijsden minstens 4 treffers had kunnen plaatsen in deze helft. Bij het eindsignaal was de stand nog steeds 0 - 6.

......veelzeggend gebaar voor het Management.........

Jammerlijk verloren dus, maar dit wil niet zeggen dat de ook de competitie verloren is; integendeel. Onze vrouw en mannen kennende, gaan zij er de komende wedstrijden er tegen aan! Natuurlijk zal het voltallige Management hier ook iets voor moeten gaan doen. Trouwens, dat is nog maar de vraag want één van de trainers ( Ton M.) liet zich na de wedstrijd even gaan tegenover de schrijvende pers: " iech goei d'un handook in de rink..."

Dit beloofd natuurlijk niet veel goeds. De schrijvende pers gaat er dan ook vanuit dat dit de ontlading van opgekropte emotie was. Natuurlijk kan het ook aan de massale uiting van ontevredenheid van de Hooligans hebben hebben gelegen, die na het eindsignaal met spierwitte tempo-zakdoekjes "iets" probeerden duidelijk te maken. Jammer van dit begin, maar we weten dat de E4 een "diesel" is: traag starten maar daarna doorzetten!

Tot de volgende keer!

"Sinterklaaskadootje voor Geulle....."

Vroeg op vandaag om naar Geulle af te reizen waar de wedstrijd tegen de nummer 9 van de ranglijst op het programma staat. Gezien deze stand in de ranglijst moet er een overwinning inzitten. We zullen zien!

Aangekomen op de accomodatie van Geulle valt meteen de mooie kleedkamer op; mooi schoon en netjes verzorgd; hier kunnen andere clubs nog een puntje aan zuigen. De laatste tips worden door het Onfortuinlijke Viertal gegeven ( het valt op dat de laatste tijd het héle Management mee gaat) en op naar het veld, via de brug, gevolgd door een handjevol Hooligans. De anderen zijn verhinderd door werk of door zich voor te bereiden op de uitreiking van de prijs, die door de Brusselse Poort beschikbaar is gesteld. Hierdoor misten we Pascalle, die de gewonnen auto, in ontvangst gaat nemen.

Om precies 10.02 uur wordt aangefloten voor de eerste 25 minuten. De eerste 5 minuten worden gekenmerkt door een aanvallend Geulle die de tactiek van "schiet-maar-uit-als-het-gevaarlijk-wordt" hanteerde. Hierdoor waren er vele ingooiballen, wat het spel natuurlijk niet mooier maakte. Vanaf de 8e minuut kwam Eijsden meer en meer op de helft van de tegenstander. mooi voetbal, het geleerde tijdens de training, werd mooi omgezet in het spel. Langs de lijn spelen, mooie overzetten en kijken waar je maatje staat, werden goed uitgevoerd. Dit mooie samenspel leverde in de 10e minuut de eerste goal van deze wedstrijd op! Loe kreeg de bal perfect aangespeeld en loeide vanaf rechts naar de linkerbovenhoek van de Geulle-goal. Hij schoot zo hard in, dat de bal in de driehoek bleef hangen: 1 - 0.

De toon was gezet maar Geulle bleef gevaarlijk. In de 14e minuut ontstond er een geweldige chaos voor de Eijsden-goal. Van deze chaos maakte de tegenstander gretig gebruik en vanuit een on-overzichtelijke situatie schoten zij hun eerste goal van deze wedstrijd: 1 - 1.

Dit lieten de jongens ( helaas was onze vrouw Julie ziek en Didier geblesseerd) niet over hun kant gaan en met mooi spel was het maar drie minuten wachten eer dat er gescoord werd door de E4. Tom zorgde voor de 1 - 2 door met een stuiterbal de keeper van Geulle te verrassen.

"Goal in wording door Tom"

Een minuut na deze goal kwam Jelle van rechts op; hij zag een gaatje en scoorde de 1 - 3. Dit ging goed en iedereen dacht al aan de de drie punten. Helemaal toen in de 20e minuut een corner aan Eijsden werd toegekend. De genomen trap zorgde er weliswaar niet voor dat er gescoord werd, maar in de rebound zag Tom zijn kans wederom schoon: 1 - 4. Dit was kat-in-het-bakkie voor vandaag.... Er werd nog mooi samengespeeld in de laatste 5 minuten van deze wedstrijd maar scoren kon Eijsden niet meer. Het viel wel op dat de scheids een aparte horloge had. De speeltijd van de eerste helft zat er al dik 2 minuten op en U raadt het al: vanuit een jammerlijke rebound van onze verdediging scoorde Geulle de 2 - 4. Vreemd dat toen meteen het fluitsignaal voor de rust klonk.....

Tijdens de rust werden de mannen geprezen voor hun inzet en mooi spel. Hun werd op het hart gedrukt om dit in de 2e helft vooral zo te houden. Dit moest maar blijken....

Deze rust was zeer kort, blijkbaar moest deze scheids ook nog boodschappen doen vóór 11.15 uur! Geulle had blijkbaar een behoorlijke oppepper gehad want al meteen in de 3e minuut scoorde de spits van Geulle een machtig mooie goal vanaf afstand: 3 - 4. Nu werd het dangereus voor de E4 en ze moesten vanaf nu alle zeilen bijzetten. Totale ontreddering maakte zich meester van de E4! Wat er de komende 7 minuten gebeurde was te afgrijselijk voor woorden. Totaal overwicht van Geulle met in de 4e, de 5e en de 10e minuut DRIE treffers voor de gastheren/vrouwen: 6 - 4! Hier regeerde Sinterklaas die alles weggaf! Ongeloof bij de Technische Staf die niet meer wist wie ze nu in moesten zetten. Welke tacktiek moest er nu gevolgd worden? Onze PR-man was druk doende de situatieschetsen tevoorschijn te halen; papieren dwarrelden over het veld: complete paniek! Hier en daar verschenen langs de lijn wederom de witte zakdoekjes. Wat was hier in Sinterklaas' naam aan de hand? Het complete middenveld staakte en de verdedigers werden niet geholpen. Onvrede of gewoon een black-out? We zullen het nooit weten. Het spel werd hierdoor grimmiger en werd bestraft met twee vrije trappen tegen.

Wonderwel herpakte de E4 zich in de laatste 9 minuten en er werd weer gespeeld zoals verwacht. Dit spel was weer mooi, maar te laat. Toch zag Jelle kans in de 20e minuut om een mooie trap in de driehoek te verzorgen waardoor de stand op 6 - 5 kwam. Vanaf nu concentreerde zich de ploeg op een gelijk spel. Dit had er ingezeten ware het niet dat de scheids het welletjes vond; hij moest immers nog boodschappen doen. Met nog 4 minuten te spelen floot hij af!

Verontwaardiging bij de spelers, het Onvolprezen Kwartet en de aanhang! Wat was dit nu weer? We weten zeer zeker dat er voor de E4 nog een treffer inzat en nu dit? Moeten we denken dat de scheids partijdig was en zijn team ook eens een overwinning gunde? Of was zijn horloge gewoon te snel voor de tijd? In ieder geval zeer jammer want de E4 was weer goed op dreef en had zeer zeker minimaal de gelijkmaker kunnen scoren.

Feit is dat Geulle vandaag Sinterklaas op bezoek had die hun verraste met een aardige scheids en een overwinning.

"...wat ging er nu mis?....."

De derde helft stond natuurlijk in het teken van de vraaggesprekken met het Onvolprezen Management. De hoofdtrainer zei niets, alleen de stoom kwam hem uit de oren; niets vragen dus.... De bij-trainer had alleen maar de hoofdprijs van zijn vrouw in gedachten. Enig zorgpunt van hem was natuurlijk dat zijn welbevallige eega voor de publiciteit (een auto win je natuurlijk niet iedere dag) in niets verhullende pose op de motorkap van het nieuwe vehikel moest liggen om zich te laten vereeuwigen op de gevoelige plaat door Govert de Roos. (fotograaf Playboy red.) Ook de (financieel) Manager hulde zich in stilzwijgen. De enige die zijn emotie toonde (heel goed voor een echte man....) was onze PR-man Patrick P. Hij gaf openlijk toe dat dit hem vijf jaar van zijn leven kost. Met zijn ziektekosten-verzekeraar had hij al een contract afgesloten voor psychische bijstand. Volgens de schrijvende pers zijn sigaretten goedkoper, maar ja....

Jammer dus vandaag en voor volgende week zullen weer de lijnen strak moeten zijn, dan zal de laatste wedstrijd van dit najaar gespeeld worden tegen de ongeslagen koploper Ulestraten. U komt toch aanmoedigen?

Fijne week gewenst!

Peter.

 (14-11-2009) Eijsden E4 - Leonidas W. E4     3 - 1

"...Zwaar bevochten, maar verdiende wedstrijd...." (vrij naar monsieur Les Pecheur)

Onder een dreigende wolkenmassa met af en toe een streep zon, werd op de intocht-dag van Sinterklaas, gespeeld tegen de Zwart-Witte jongens en meisjes van Leonidas uit Wolder. Het was weer vroeg beginnen vandaag en dat was te merken aan de zeer magere opkomst van de befaamde E4-Hooligan-Clan. Dit zou gelukkig tijdens de wedstrijd veranderen zodat de E4 toch op hun steun kon rekenen. Leonidas is, volgens de statistieken, een gelijkwaardig tegenstander. In de ranglijst staan ze net onder ons, maar wel met een wedstrijd minder gespeeld. het zou erom gaan spannen dus!

Precies om half tien werd er voor de aanvang gefloten en meteen was de E4 in balbezit. Al in de 2e minuut had Jelle een mooie kans die helaas gestopt werd maar wel een corner opleverde. Ook deze werd niet omgezet in een treffer. Eijsden was veruit de sterkste op dat moment met in de 3e minuut drie aanvallen op doel. Leonidas had een zeer sterke verdediging en dat was te merken. Gedurende de eerste 19 minuten was Eijsden weliswaar in overwicht, maar kon niet scoren. Sommige spelers leken nét uit bed te zijn gekropen en vroegen zich af waar ze mee bezig waren. Geen energie genoeg! Het mag dus duidelijk zijn dat er veel kansen waren die niet tot een goed einde gebracht konden worden. Was de energie er wel geweest, dan waren er zeker in het eerste kwartier minimaal drie doelpunten vóór gevallen. Helaas.

"...matige opkomst Hooligans....."

Intussen druppelden de supporters van de E4 langzaam maar zeker het veld op; de boodschappen gedaan, vaatwasser ingeruimd en de flanellen pyama's netjes opgevouwen; nu was het tijd om naar het kroost te komen kijken.

Zoals gezegd, de eerste 19 minuten waren duidelijk voor onze E4 die echter de daadkracht miste. Dit werd pijnlijk duidelijk toen er een uitbraak van Leonidas volgde die grote gevolgen had: de spits van de zwart-witten wist de complete Eijsden verdediging én keeper te omzeilen: 0 - 1. Dit was blijkbaar wat Eijsden nodig had en vanaf dit moment werd er weer met inzet gespeeld. Weer waren er enkele kansen met in de 23e minuut de gelijkmaker van Loe: 1 - 1. Met deze stand werd gefloten voor het rustsignaal.

Tijdens de rust werden de vrouw en mannen bemoedigend aangesproken door het Onfortuinlijke Viertal. Dat dit geen wind-eieren ( Chinese, 1000 jaar oud) ging leggen, werd in de tweede helft duidelijk. In deze helft was er weer heel veel balbezit voor Eijsden. Al meteen in de 4e minuut kreeg Jelle de bal mooi aangereikt van Tom. Na een afgeketst schot op de keeper schoot Jelle in de rebound, alsnog in het net: 2 - 1.

"....2 - 1 van Jelle....."

De Hooligans waren nu weer gerust en hadden overal aandacht voor behalve voor het voetbal. De diesels van Eijsden waren nu goed warm en er waren hoe langer hoe meer mooie spelmomenten van een evenzeer goed spelend Leonidas. De wedstrijd ging gelijk op en over en weer waren er mooie kansen die niet leidden tot treffers. Toch werd de Eijsdense E4 in de laatste 15 minuten feller. In de 10e minuut van deze helft was het weer Loe, die Eijsden verder op winst bracht: 3 - 1. Dit mocht niet meer fout gaan natuurlijk. Sommige Hooligans vroegen om de 2 minuten hoe lang de wedstrijd nog duurde; blijkbaar werd de spanning teveel. Helaas werd ondanks de Eijsden-druk, niet meer gescoord en met een goed gespeelde wedstrijd mét winst, kon de E4 de douches gaan opzoeken.

Minpunt was natuurlijk dat de Brute Hoofdtrainer, ondanks deze winst, geen hapjes wilde laten aanrukken voor dit verdiende spel. Is dit taktiek of wat moet hier van gedacht worden??

p.s: het wedstrijdverslag tegen SVME, wat verzorgd zou worden door de Technische Staf, is er nog steeds niet!

Fijne week toegewenst!

(07-11-2009) SV Jekerdal E5 - Eijsden E4      7 - 2

"Knappe wedstrijd ondanks verlies!!"

Een late wedstrijd vandaag in Jekerdal; om 10.45 uur beginnen was uitslapen voor onze vrouw en mannen. Even was er nog de gedachte of het allemaal wel door zou gaan gezien de overvloedige regenbuien, maar er werd gespeeld op gras dat weer naar rubber rook. Een rookverbod dus op het veld; iets waar de PR-man ondanks zijn hoofdpijn, zich niet aan ging houden! Op weg dus naar de Mergelweg waar een groot sportcomplex ligt. Het was hier zo druk dat de auto's wild in het veld geplaatst moesten worden. Ook de Pausmobiel van de hoofdtrainer ( ".....die auto is niet van mij....!) moest een plek zoeken. Aangekomen op het complex viel meteen het hoge "hete-aardappel-in-de-keel" gehalte op. Het leek wel of we daadwerkelijk bij de Gooische Vrouwen op bezoek waren. De tegenstanders waren bijna allen voorzien van klinkende voornamen, zoals later bleek: Jan-Jaap, Sybolt, Klaas-Ernst en Eberhardt waren namen die aan de Jekerdal-zijde gescandeerd zouden worden. Dat beloofde iets tegen de boeren.....

"....Euro op komst voor Sem...."


Het spel ging vandaag tegen de nummer drie van de ranglijst, voorwaar geen misselijke tegenstander dus. Er was afgelopen week bijzonder goed getraind op de zandvlakte c.q. modderpoel van VVE. de jongens en meisje waren goed voorbereidt en om precies 10.45 uur floot de scheids annex trainer van Jekerdal af. Al meteen was duidelijk dat de tegenstanders aan elkaar gewaagd waren. het hele veld werd benut en er waren kansen over en weer. In de 5e minuut was er de eerste corner voor Eijsden die jammer genoeg niet verzilverd kon worden. Een minuut later was er wéér een kans: na een overtreding kreeg Eijsden de bal toegewezen. Tom zou de vrije trap nemen en hij miste op een haar na het doel. Het spel ging verder en zoals gezegd werd er over en weer mooi voetbal gespeeld. Kijken en overzetten was voor beide partijen het devies. In de 10e minuut echter kreeg de spits van Jekerdal de bal vol op zijn slof en schoot in de lange hoek; onhoudbaar voor Cas, die vandaag de wedstrijd van zijn leven speelde! ( Pa en Ma: blijf in het vervolg maar thuis!!) Hiermee werd het 1-0.

Het mooie voetbal bleef aanhouden en er werd perfect samengespeeld. Hier ontstonden enkele kansen die helaas stuk liepen op de verdediging van Jekerdal. Deze eerste helft was bijzonder spannend door het tegengas wat onze E4 aan de nummer drie gaf; ook zij liepen zich stuk op de verdediging van Eijsden. De kansen die Jekerdal had, werden subliem afgestopt door Cas, die zich waarlijk als een wild konijn van de ene naar de andere hoek van het doel gooide en hiermee de gevaarlijke schoten van Jekerdal afstopte; geweldig! Het duurde echter allemaal tot de 17e minuut voordat er weer een goal genoteerd mocht worden. Ditmaal was het "duitendief" Sem die zijn zakgeld voor vandaag weer ging aanvullen ( Oma Sjé: trek de beurs maar weer...!)

Eijsden kreeg wederom een corner toegewezen en van hieruit kreeg Sem de bal op zijn voet. Mooi vrij voor doel twijfelde hij geen milliseconde en knalde de bal achter de keeper; de gelijkmaker was er: 1-1. Dit was niet naar de zin van de goedgebekte en mooi gekapte dames en heren van de Jekerdal-aanhang; wat niet voor mogelijk gehouden kan worden, gebeurde hier toch: bekakte dames en heren die ongegeneerd staan te schreeuwen op hun kroost!!! Mooi man! Helaas kon dit aansporingsgedrag niet verhelpen dat de ruststand in gelijkspel eindigde.

 "....spelmoment....."
 

De tweede helft was een kopie van de eerste met dit verschil dat er meer treffers genoteerd gingen worden. Al meteen in de eerste minuten werden Tom en Jelle gevaarlijk. Helaas eindigden hun acties net naast het doel of tegen de keeper. Vanaf de 10e minuut werd Jekerdal gevaarlijker. Onze verdediging kreeg het moeilijker. Toch bleven ze fel strijden daar achterin. Bradley beet zich als het ware vast in zijn tegenstander, Thijs blokte af en toe gewoon de man, Loe rende zich de benen uit de heupen en Julie gaf de mannen van katoen. Toch mocht dit alles niet baten: in de 11e minuut lobte de lange spits van Jekerdal, de bal over Cas heen, in het net: 2-1. Nu was Eijsden even de draad kwijt want twee minuten hierna kopte een andere Jekerdal-spits, na een corner, de bal langs Cas: 3-1.

Euforisch werden de Jekerdal aanhangers en zij kwamen, tot ergernis van onze PR-man, zelfs op het veld om maar alles goed te zien. Uiteraard vond de scheids dit goed ondanks de bezwaren van het Technische Management Kwartet van VVE. De scheids kon natuurlijk niet anders, want het waren allemaal amices van hem, en die zet je niet zomaar aan de kant.... Helaas had deze tactiek wel effect; in de 14e minuut kwam wederom de spits van Jekerdal op vrij schootsveld. De wijze lessen van zijn Haagsche vader en moeder volgend ( "...rech so die chaat...") schoot hij in: 4-1.

Ondanks deze achterstand bleef de E4 wakker en aanvallend met in de 16e minuut een mooie actie van Julie waarbij eenieder dacht dat zij ging scoren. helaas was daar Bernd-Kees de Keeper die deze actie stopte. Meteen hierna kwam Jelle in actie. Recht op het doel af met alleen nog Bernd-Kees voor zich. Dit was ook voor laatstgenoemde teveel en hij sprong in de verkeerde hoek: 4-2.

Helaas ging het hierna heel snel in het nadeel van onze vrouw en mannen. In de 20e minuut beging de E4 een overtreding vlak aan de rand van het strafschopgebied. Dit resulteerde in een vrije trap die heel mooi genomen werd door Jekerdal: met een zoef-schot over het muurtje heen scoorden zij de 5-2. Resterend voor Eijsden waren nog twee kansen; voor Julie die met haar schot Bernd-Kees maagpijn bezorgde en voor Tom die nét in het zij-net schoot.

De E4 was uitgeblust en zij kregen in de laatste 5 minuten nog twee tegentreffers te incasseren. Eindstand 7-2.

Natuurlijk werd het Onvolprezen Kwartet bevraagd naar hun commentaar maar wonderlijk genoeg zwegen zij in alle talen. De schrijvende pers kan en wil zich niet onttrekken aan het idee dat ze vorige week een te grote broek hadden aangetrokken. Hierbij werd er een mail gestuurd naar alle spelers en hun ouders waarbij ze de schrijvende pers betichtte van een staking omdat er niet geschreven werd tijdens de oefenwedstrijd tegen SVME. Hierin werd de belofte gedaan door de Technische Staf dat zijzelf een wedstrijdverslag zouden verzorgen en dat dit afgelopen week gepubliceerd zou worden. Echter niets van dit alles! Is dit dus GROOTSPRAAK geweest? Heeft dit te maken met ONKUNDE? Veel geschreeuw en héél weinig wol? Blufpoker? Geen lef? Pen(netje) verloren? En zo kan ik nog wel uren doorgaan......De schrijvende pers verwacht alsnog een verslag; U toch ook, lezer? Immers belofte maakt schuld! Tot slot: het was een mooie en spannende wedstrijd waarin maar weer eens getoond werd dat het samenspel en de tactische inzichten hoe langer hoe beter uit de verf komen. Voor het najaarsseizoen hoeven we natuurlijk geen podiumplaats te verwachten, maar als deze trend zich zo doorzet; wie weet kunnen we voor het voorjaar de kampioenskar bestellen.....

Tot de volgende week en dan hopelijk met een verslag van het Onvolprezen Kwartet over de oefenwedstrijd tegen SVME....

Oh ja: Patrick: komende week heeft Vé een flanellen pyama aan........

Peter.

(17-10-2009) Eijsden E4 - RKASV E4     14 - 1

"....zegetocht zet door!!!....."

Na de wedstrijd van vorige week, waarbij de scheids blijkbaar de tel verloren was en 4 doelpunten te weinig doorgaf aan de KNVB, was de verwachting voor vandaag hoog gespannen. Spelen tegen de jongens van Amie die op de voorlaatste plaats staan, zou statistisch gezien, punten moeten opleveren. Maar, onderschat nooit je tegenstander! Vandaag was het tussen de buien door, droog. Zo ook tijdens de game van onze E4. Blijkbaar was Amby al voorbereidt op een nederlaag want ze arriveerden welgeteld 13 minuten te laat. Ook Veronique P. was ruim te laat, maar dit terzijde.

Al vanaf het begin zaten de "Sjlaaibök" ruim in de verdediging. Deze verdediging vertoonde op vele plaatsen gaten, z'on gat ontstond in de 2e minuut waarin Sem ruimte zag om zijn eerste treffer van vandaag te maken: 1 - 0.

"....goal van Sem...."
 

Dit beloofde veel goeds en de druk werd door onze E4 verder opgevoerd. Er waren enkele mooie kansen voor Sem en Jelle die nét over of naast schoten. Dit gaf aan dat Eijsden bijzonder goed op dreef waren. Het spel was goed, er werd driftig over gespeeld en er werd goed gekeken naar elkaar. Dit spel leidde in de 10e minuut in de 2 - 0 door Tom die gebruik maakte van de verwarring die ontstond voor de Amby-goal.

Helaas moest onze E4 de eerste tegentreffer incasseren in de 12e minuut; door een ongelukkige uitgooibal van Cas, zag een snuggere sjlaaibok zijn kans schoon en vrij voor doel en doelman scoorde hij de 2 - 1. Gelukkig lieten onze vrouw en mannen de kop niet hangen hierdoor; integendeel; zij zetten er meer stoom op. de ene na de andere kans verscheen voor de Eijsdense E4 maar het duurde tot de 14e minuut aleer Jelle opstoomde naar het doel. Vanuit zijn ooghoek zag hij dat Tom vrij stond. Op een presenteerblaadje aangereikt, maakte Tom de actie af: 3 - 1. Als op vleugeltjes speelde Eijsden verder en het spel speelde zich voornamelijk af op de helft van onze tegenstander. Goede combinatie's en samenspel, snelheid en gecontroleerdheid leidde in de 17e minuut in de 4 - 1 die prachtig gescoord werd door Loe. Deze was volgens Patrick P. gemaakt volgens de tik-tik-tik-methode die van Gaal beschrijft in zijn beide boeken. Zo zie je maar dat een echte PR-man overal alles van af weet!

Enkele minuten hierna speelde zich een bijzonder mooie combinatie af: een driemans-combinatie van Jelle, Sem en Tom leverde de 5 -1 op. Deze actie bracht de ( hoe langer hoe meer) aanwezige Eijsden-Hooligans in beroering. Zij waren al aan het tellen in de sfeer van dubbele cijfers. By the way: aspirant-Hooligan John van H. had de euvele moed om de schrijvende pers ervan te betichten dat deze de stand van vorige week niet goed had genoteerd. Dezelfde schrijvende pers wijt dit aan de 1000-jarige zwarte Chinese eieren, die genoemde aspirant-Hooligan tijdens zijn zakenreis naar het verre China, bij de vleet veroberd heeft. Volgens Wikipedia leidt overmatige consumptie tot vertroebeling van het ( al dan niet aanwezige) denkvermogen. (Don't mess with the press....!!)

Op het veld speelde de Eijsdense E4 intussen vrolijk verder met als hoogtepunt voor de rust de actie van Sem, waarbij iedereen dacht dat hij ging scoren. Helaas had hij geen rekening gehouden met de keeper.....! Trouwens; het rustsignaal werd 3 minuten later dan normaal gegeven: dit had te maken met de vertragingstactiek van Pascalle M., die "even" een naast geschoten bal ging halen. Inderdaad, dit duurde 3 minuten, snel hé.....!

Tijdens de rust had het Volprezen Kwartet ( tot nu toe dan..) niet veel woorden nodig om de vrouw en mannen te coachen. Als vanzelfsprekend stonden ze bij elkaar om het goede resultaat een tussen-evaluatie te geven. Neemt niet weg dat er intussen toch wijze woorden door de Hoofd-Trainer gesproken werd om te zorgen voor nog meer samenspel. Wat dit tot resultaat had, kon U al zien in de aanhef, waar de stand bekend werd gemaakt.

Deze tweede helft kenmerkte zich door de verslagenheid waarmee Amby zich weg liet spelen. Wéér was het spel prominent aanwezig op de helft van Amby die de grootste moeite hadden om Eijsden een heel klein beetje onder controle te houden. Al in de 2e minuut liet Jelle zien dat Amby zich kon voorbereiden op nog meer treffers; na een corner schoot hij maar net langs. Deze waarschuwing aan Amby zette hij in de volgende minuut wel om in een treffer: 6 - 1. Hierna ontspon zich een vreemd schouwspel: harde-kern-Hooligan Petra J. wilde persé de bal uit het net halen. Dit wilde natuurlijk de Amby-keeper ook en plots waren beiden in gevecht om de bal! Het was trekken en duwen om als eerste de bal uit het net te krijgen. De, op de achtergrond aanwezige ME, wilde net ingrijpen, toen Petra J. eieren ( geen Chineese) voor haar geld koos en aan de onthutste keeper de bal overliet. De Eijsdense E4 had geen last van dit incident, integendeel, gesterkt door zoveel kracht aan supporters, stoomden zij verder met in de 5e minuut een mooie Panna-goal van Tom: 7 - 1 . Meteen na de center kwam Sem weer op volle toeren naar het doel af. Hij deed dit op gewiekste wijze waarbij hij een aantal verdedigers omzeilde, inclusief de keeper: 8 -1.

"...en weer Sem......"

Opa Guus verkeerde hierna in extase en scandeerde: " dat is éne van Paquay...." Helaas moest Oma Sjé dit allemaal missen omdat ze bezig was tegels te leggen in dit pokke-weer....!

Hierna ging alles zeer snel; de ene treffer na de andere werd door de E4 gemaakt; perfect noterend en bijhoudend door de schrijvende pers, nietwaar, John? Vier minuten na de treffer van Sem, kreeg Jelle de bal aan zijn voet; gecontroleerd en dus kijkend, schoot hij langs de keeper en maakte de 9 - 1. Amby was nu totaal uit hun huisje en bakte er niet veel meer van. Deze achterstand was in de resterende 15 minuten niet meer goed te maken. Toch hadden zij een prachtkans in de 12e minuut. Met een geweldige redding hield Cas het gevaarlijk schot tegen en plakte de bal tegen borst: zie deze maar eens te pakken, dacht hij! Dit zou de laatste, echte actie van Amby zijn in de wedstrijd. In de 13e minuut was opa Guus wederom in hogere sferen: Sem maakte een zeer mooie goal en liet de 10 - 1 noteren. Wederom speelde Eijsden voor dubbele cijfers! Twee minuten na deze treffer scoorde Tom de 11 - 1.

De druk van Eijsden bleef onveranderd: dit leidde in de 19e minuut in een knullige stop-bal van de Amby-keeper waarbij deze de bal even los liet. Jelle zag zijn kans schoon en maakte alsnog een goal vanuit deze rebound: 12 - 1. De Eijsden-ploeg had nog niet genoeg en nog tweemaal voordat het eindsignaal klonk, scoorde Tom. De eindstand kwam zodoende op 14 - 1.

Wederom was het ontluikende samenspel te zien, waarin de ploeg de laatste tijd op getraind heeft. De wedstrijden worden hoe langer hoe mooier en natuurlijk is het dan fijn om te winnen. De overige tegenstanders in de poule kunnen zich intussen gereedmaken op de confrontatie met deze goed spelende ploeg. Helaas valt wel te melden ( uit een vertrouwelijk gesprek aan de bar opgepikt...) dat onze PR-man, Patrick P., op zijn tandvlees loopt. Dodelijk vermoeid hing hij aan de bar en verzuchtte dat hij alles alleen moest doen. Heren trainers en managers: tijd voor een "hei-sessie" met elkaar??

Met groet!

Peter.

(10-10-2009) Daalhof E3M - Eijsden E4     1 - 16

"....monsterzege op Daalhof!!!......"

Het "witte-zakdoek-incident" van vorige week heeft effect gehad! Het management was zodanig uit hun huisje, dat ze de trainingsavond van vorige week woensdag aangrepen om eens goed met de pupillen te praten. Op deze avond rammelden de geluidsdichte ruiten ( dan toe ...) van de kleedkamer in Eijsden. Hierna werd de training gestart met een blijkbaar frisse ploeg die gedegen werd voorbereidt op vandaag. "Lang spelen", "kijken en passen" was het devies, iets wat vandaag in praktijk werd gebracht!

Het regende pijpestelen op het moment van aanreis naar de Maastrichtse uithoek. Daar aangekomen mochten de vrouw en mannen zich omkleden in een ruimte die niet misstond als opname-set voor een griezelfilm van Stephen King! De koppen tellend kwam men erachter dat de hoofdtrainer er niet was! Had hij de handdoek in de ring gegooid deze dag? Kon hij de druk niet aan die vorige week op zijn schouders was gelegd? Nee, gelukkig: hij kon zijn autosleutels, uit pure opwinding, niet vinden. Gelukkig was hij op het moment van de aftrap aanwezig om toch zijn ploeg te coachen....

Mooi op tijd werd de wedstrijd begonnen en al meteen was duidelijk dat de E4 hier hun winst konden gaan halen. Het meisjesteam van Daalhof had van meet af aan de handen vol aan onze vrouw en mannen. Al in de 3e minuut kreeg Eijsden een corner toegewezen. In het geharrewar voor het doel maakte de Duitse speelster Sabine Eigentor, een doelpunt, maar wel in het verkeerde doel: 0 -1. Hierna volgde de druk op het Daalhof-doel; er werd constant op de helft van de tegenstander gespeeld met in de 5e minuut weer een mooie kans: Jelle knalde vol op de paal en Sem schoot in de rebound hiervan vol tegen de keepster; jammer! Deze minuten kenmerkten zich in vele kansen voor Eijsden die toch wel moeite hadden met de keepster die haar uiterste best deed. Er moest gewacht worden tot de 10e minuut aleer er weer een treffer genoteerd kon worden; Jelle kreeg de bal mooi aangespeeld en maakte de actie af: 0 - 2. Twee minuten later was het weer Jelle die, na een corner, de 0 - 3 maakte.

Dit deed goed en het management stond breed lachend langs de lijn: nú was er wél reden tot lachen, heren! Op rechts werd er zeer goed gespeeld door de E4 wat in de 14e minuut leidde tot een mooi bal van Loe, die de bal schitterend in de lange hoek schoof: 0 - 4. De tegenstandsters, die wel iets gewend zijn qua nederlagen, werden nu toch wel erg benauwd; ook dit ging hun te snel! een mooie kans voor Sem diende zich aan in de 22e minuut: hij kwam vrij voor het doel en dacht dat de keepster zich wel in één of andere hoek zou gooien; helaas bleef ze recht voor hem staan en weerde zijn schot af. Tom begon zich ook te roeren en na een machtige pass van Bradley scoorde hij de 0 - 5. Breed glunderend liep het gehele team over het veld met in het achterhoofd dat er nog een wedstrijdhelft gespeeld moest worden. Met deze stand werd de rust ingegaan.

Veel hoefde het Onvolprezen Kwartet niet te zeggen; in de rust werden de puntjes op de bekende i gezet om zodoende nog meer winst te gaan halen in de tweede helft. deze begon na ongeveer 5 minuten rust. Hier was bij de meisjes van Daalhof iets gebeurd; kennelijk hadden zij in de rust nieuwe instructies gekregen. Na de aftrap kwamen ze meteen in actie en drukten Eijsden in de verdediging. Ongekend fel trokken ze van leer en Cas moest eindelijk in actie komen.

"...werkeloze Cas tijdens de wedstrijd...."

Helaas voor Eijsden scoorde de Daalhof-spits haar eerste goal in deze wedstrijd: 1 - 5.

Dit kon niet en de E4 ging weer over op hun spel-tacktiek. Langzaam maar zeker kregen zij weer de overhand en het duurde niet al te lang voordat Loe weer aan de bal kwam, letterlijk en figuurlijk zette hij de keepster op het verkeerde been en scoorde de 1 - 6. Nu ging het snel; duidelijk was dat Daalhof aangeslagen was en chaotisch begon te spelen. Dit werd alleen maar erger na de treffer van Tom, die dankbaar gebruik maakte van de scheids, die vol in de verdedigingslinie van de tegenstander stond: 1 - 7. Twee minuten hierna weer Tom die de bal aangespeeld kreeg en mooi afmaakte: 1 - 8.

De E4 speelde Daalhof nu volledig van de kaart; de verdediging was een Zwitserse gatenkaas en hiervan profiteerde Jelle die vanaf het middenveld opkwam. Hij zag dat Julie zich mooi vrij had gespeeld en passte over. Heel gecontroleerd stopte zij de bal en schoot toen mooi in de hoek: 1 - 9.

Eijsden voelde de dubbele cijfers komen en zij zetten er een tandje bij! In de 17e minuut stormde Tom weer richting doel en maakte zijn solo-actie af: 1 - 10! Buiten zinnen was het Kwartet en schouderkloppend stonden ze aan de lijn. Dit was Champagne waard; eindelijk erkenning door de Hooligans die ook onder de indruk waren. Toch was dit niet het einde van de goaltjes-regen: weer was het Tom die na de minuut van zijn laatste treffer wéér wist te scoren: 1 - 11. Letterlijk en figuurlijk was Daalhof verslagen met nog 5 minuten te spelen. Ze hadden het niet meer en gaven zich volledig over aan de E4. Dezen werden gretiger en zagen hun kans schoon: in de 21e minuut knalde Loe met een genadeloos schot de keepster bijna buiten westen: 1 -12. Veel spanning was er niet meer omdat Daalhof totaal geen weerstand meer bood; dit resulteerde in de 23e minuut in treffer van; jawel; Tom die de 1 -13 liet noteren. Meteen na de center, pakte Jelle de bal af van zijn schaduw en snelde naar de de Daalhof-goal. Beheerst maakte hij zijn solo-actie af: 1 -14.

Met nog twee minuten te spelen gebeurde het ondenkelijke: in de voorlaatste minuut knalde Julie vol op de keepster. In de rebound die volgde maakte Tom de actie af: 1 -15. Hij was nu op temperatuur en in de slotminuut maakte hij de 1 - 16 met een ongelofelijke kopbal!

Het was lang geleden dat er met zulke cijfers gewonnen werd. Het is duidelijk dat dit team langzaam maar zeker aan het groeien is en elkaar begint aan te voelen. Dit was vandaag goed te zien. Voor volgende week staan de "Slaaijbök" op het programma. We zijn benieuwd of deze progessieve lijn zich doorzet!

"...treffer door Jelle......."

 

Afsluitend iets wat de schrijver dezes, zich de hele wedstrijd afvroeg: Hooligan Robert J. gaf aan een hond te hebben om zijn hut te bewaken; Petra, klopt dat?

Met groet!

Peter.

(03-10-2009) Eijsden E4 - Heer E4     1 - 8

"......Gooische Vrouwen schuld aan nederlaag!!......."

De kater van vorige week was verwerkt. Na een gedegen training van afgelopen woensdag, waar de puntjes nog eens op de i gezet werden, waren de vrouw en mannen voorbereidt op vandaag. Allen hadden toegezegd om op vrijdag vroeg naar bed te gaan en niet naar de GV ( sms 3030 en win een Quoker....) te kijken. Belofte maakt schuld, nietwaar? Vandaag werd gespeeld tegen de nummer 2 van de ranglijst. Met een groot doelsaldo een tegenstander om aan te pakken.

Na een gedegen warming-up en de laatste zegen van het managers/trainers-kwartet ( jaja, Ton M. was weer teruggekeerd en woont (voorlopig) weer in een écht huis) trad de E4 aan. Van meet af aan was duidelijk dat de E4 hier de voeten vol aan zou hebben! Al meteen in de 2e minuut kwamen zij gevaarlijk dichtbij Cas die het schot kon afweren. Later in de wedstrijd bleek dat dit voor Heer gewoon even aftasten was. In de 4e minuut kreeg de "Beer van Heer" de bal aan zijn voet en liet niet meer los voordat hij de bal achter Cas deponeerde: 0 - 1. Een siddering ging over de al dan niet verplicht aanwezige Eijsden-Hooligans......!

 "...werkeloze "Heer-keeper...."


Dit beloofde niet veel goeds. Dat was te merken na de aftrap toen Heer wéér voor het doel van Eijsden verscheen. Gelukkig voor ons ging de mooi geplaatste kopbal van Heer nét naast. Toch kwam de E4 terug in de 7e minuut: Tom kreeg de bal op zijn slof en met een hoog boog-balletje scoorde hij: 1 - 1. Dit gaf moed en de vrouw en mannen gingen ervoor; als dit de graad van de tegenstander moest zijn, dan waren er kansen!! Lang zou de euforie niet duren: Heer ging zijn 2e plaats in de 602-Liga waarmaken! Via een lu...g terugrolballetje scoorden zij al meteen na de aftrap de 1 - 2. Langzaam maar zeker ging bij de E4 de kopjes hangen. Hiervan maakte Heer gretig gebruik. In de 12e minuut brak de "Beer" weer uit en scoorde makkelijk de 1 - 3. Meteen hierna kreeg Heer een corner toegewezen die via een grandioze inkopbal werd benut: 1 - 4.

Moedeloos liep de E4 over het veld! Het leek wel of ze doof waren voor de aanwijzingen van het Onvolprezen kwartet! De ogen op de schoenen gericht speelden ze hun spel. "Vermoeidheid" en "futloos" waren de opmerkingen van de Hooligans. Een informatie-rondje langs deze Hooligans bracht aan het licht dat ze vrijwel allemaal naar Gooische Vrouwen gekeken hadden..... Was hierover geen afspraak gemaakt? Toch doen? Eén van de weinigen die niet gekeken had was Bradley die uitgerust was van de Camper-Tour; hij verdedigde zich het licht uit de ogen. Enfin; na de laatste treffer van Heer werd afgetrapt en wéér kwam Heer aan de bal: een schot van onze keeper knalde ongelukkigerwijze af op de "Beer". Deze maakte zijn naam in de rebound die volgde, waar........: 1 - 5.

Met deze stand werd de rust in gegaan; rust die ze allen hard nodig hadden......

Het kwartet praatte zich schor tijdens de rust. Zij trachtten meer pep in de ploeg te krijgen. Ze probeerden aan te geven dat de ogen omhoog moesten, inplaats om met deze naar het groene gras te kijken. Zou het helpen?

De tweede helft werd aangefloten. Antwoord op de net gestelde vraag: nee! In de 3e minuut was het weer prijs; via de linker- en rechterdoelpaal ricocheerde de bal achter de doellijn van de E4: 1 -6. Inmiddels werden door de harde kern van de E4 Hooligans de witte zakdoekjes in top geheven! Met een enorme wave werd er iets duidelijk gemaakt aan het Onvolprezen Kwartet! Wat was dit? Allen herinnerden zich het uitgegeven persbericht van de Manager. Hierin beloofde hij van alles! Hadden we de kleine lettertjes vergeten te lezen; nee, die waren er niet! Ik laat aan U over of het "witte-zakdoek-incident" terecht was of niet. Wél zal de schrijvende pers vanaf nu zéér kritisch gaan worden.......!

Maar goed: het was duidelijk dat er hier een behoorlijke nederlaag geleden ging worden. De moed was door de E4 al opgegeven en solistisch werd er nu gespeeld: één voor allen en ikzelf aan de bal, was het nieuwe devies. Hoe het kwartet ook schreeuwde; het hielp niet; de ogen en oren waren nog vol van de " Vrouwen" en futloosheid. Dit resulteerde in de 10e minuut in balverlies waar Heer van profiteerde: 1 -7. De enige actie van de E4 speelde zich af in de 12e minuut; via mooi samenspel tussen Julie, Jelle en Tom, kwam Eijsden gevaarlijk kort bij: helaas schoot Tom in het zij-net.

In één van de vele aanvallen op het Eijsden-doel, werd er een corner toegewezen aan Heer. Dit gebeurde in de 15e minuut en U kunt wel raden: 1 - 8.

Lusteloos werd de resterende tijd uitgespeeld met gelukkig geen tegendoelpunten meer. Tot wanhoop van het Kwartet werd er verder geen enkele actie meer uitgezet en werd er constant verdedigd.

Zo zie je maar wat een laat TV-avondje teweeg brengt!

Na de wedstrijd werden de vrouw en man indringend bevraagd door het management; was er nog wel vertrouwen? Hadden ze er nog wel zin in? Moest er gehoor gegeven worden aan het witte-zakdoekjes-signaal?

Nee! Ondanks deze nederlaag was er weer de strijdlust die we kenden van deze groep; volmondig beloofden ze de volgende keer vol aan de bak te gaan. Dit was een tijdelijke dip en geen structurele dip zoals MVV en AZ die heeft!

"...reactie na het verlies....."


Daalhof is gewaarschuwd; een fel en goed voetballend team komt bij jullie op bezoek: bereidt je maar voor!

In de kantine werd het team getrakteerd op hapjes wat natuurlijk het teamgevoel versterkt. Wat de schrijvende pers wél opviel, is dat het kwartet intussen druk lachend aan de steh-tafel stond.

De Telegraaf zou hier vast iets van vinden.........!!!

Tot de volgende keer!

Peter.

(26-09-2009) Eijsden E4 - RKVVL/Polaris     3 - 4

"...onverdiende nederlaag!!!!!....."

Een stralende dag vandaag; niet te fris, lekker zonnetje, een mooie overwinning op zak van vorige week; alle ingredienten aanwezig voor weer een overwinning.Ook gezien de stand was de tegenpartij; RKVVL/Polaris een kandidaat om te overwinnen.

Allemaal waren ze mooi op tijd vandaag. Helaas waren drie spelers uit het kernteam niet aanwezig. Cas was op kamp, Didier was als toeschouwer aanwezig omdat hij nog veel last van gescheurde spier heeft en Bradley was ( weer eens) met de camper van Pa en Ma op stap. Volgens de aanwezige vaste kern Hooligans heeft de familie M. geen vaste woon of verblijfplaats meer, gezien het vele vertoeven in de Camper. Als gastspeler was vandaag Sam Meckfessel bereidt gevonden om als keeper het E4 doel te verdedigen. Dit zou hij met verve gaan doen!

De inmiddels bekende vrouwelijke scheids blies precies op tijd op haar ook inmiddels beroemde fluit ten teke van begin. meteen veroverde de E4 de bal en stoomde op richting Polaris-doel. Al in de 2e minuut knalde Sem knoerhard tegen de goed gevulde buik van de Polaris-doelman. Deze actie gaf aan dat de E4 gedreven was om vandaag resultaat te gaan neerzetten. Toch liet de tegenstander zich niet uit het veld slaan en zij kwamen in de 5e minuut via een counter gevaarlijk voor de alleenstaande Sam die met een geweldige redding de bal uit het doel wist te houden! Polaris kwam sterk terug en in de 8e minuut gebeurde wat niemand voor mogelijk had gehouden: via de spits van Polaris knalde de bal onderkant lat achter de doellijn en hiermee was de acherstand een feit: 0 -1.

Wat was hier aan het gebeuren? Het aanwezige management-team stond erbij en keek ernaar; ook zij wisten hier geen antwoord op. Gelukkig kwam Eijsden weer op krachten en ging ondanks de achterstand weer aanvallend spelen. Dit resulteerde, na een overtreding van Polaris, in een vrije trap voor de E4. Jelle nam deze trap en de bal zette koers naar Loe die alleen nog de keeper voor zich had. Gezien de breedte van deze keep besloot Loe om met bal en al de goal in te schuiven onder het motto: "mij stop je niet!" Nadat Loe in de netten hong zag hij dat de bal naast hem lag: 1 - 1.

Dit gaf de aanwezige ( opvallend rustige...) hooligans weer moed en ook het onvolprezen management-trio had weer goede hoop. Als reden voor de prachtige goal van zijn zoon gaf Hans P. aan dat hij dat van zijn vader had afgekeken als deze van de hangkast afsprong om zo in de echtelijke sponde te glijden.........( Wishfull Thinking)

Terug naar het spel: Eijsden bleef aanvallen maar liep zich constant stuk op de machtige verdediging van Polaris. Hoop gloorde weer in de 20e minuut toen Julie met een mooi schot nét langs de paal schoot. Deze eerste helft was Eijsden in het voordeel maar kon ondanks de vele kansen niet meer resultaat neerzetten.

Dan de tweede helft: ook nu weer aanvallend voetbal van Eijsden in de eerste 10 minuten. Wéér enorm veel kansen die stukliepen op de Polaris verdediging met als hoogtepunt in de 6e minuut een mooi samenspel van Tom, Sem en Jelle die als laatste hoog over schiet. De kansen blijven komen maar om een of andere duistere reden komt het er niet van. Langzaam maar zeker vloeit de kracht uit het E4 team en dit ruiken de tegenstanders. Meer en meer wordt er op de helft van de E4 gespeeld. In de 10e minuut krijgt Polaris een hoekschop die zij ten volle zouden benutten: 1 - 2.

Vanuit de Hooligan-groep word druk gespeculeerd waar dit vlakke spel aan ligt: zijn het de Gooische Vrouwen die op een te laat tijdstip uitgezonden worden en waar niet alleen Julie naar kijkt maar de rest ook stiekem? Ook de Hoofd-trainer kan er geen vinger achter krijgen. Zelfs de PR-man staat ( in het Duits) te bellen met van Gaal om Tips & Trucs. De opmerking dat hier MVV staat te voetballen, valt ook niet in goede aarde. Maar goed, het spel gaat verder en in de 12e minuut krijgt Jelle in het centrale gedeelte van het veld de bal. Hij is inmiddels zo boos, dat hij er genoeg van heeft. Links en rechts de verdediging passerend komt hij schuin voor de Polaris keeper die het schot niet kan houden; 2 - 2. Dit geeft iedereen weer moed en er vind een opleving plaats onder de E4 spelers en bij de rest.

Lang zal deze oppepper niet zijn want in de 14e minuut is er een ongelukkig terugspeelballetje op Sam die door de spits van Polaris gebruikt zal worden om te scoren: 3 - 2.

De kopjes bij de E4 gaan hangen en het ManagementTeam moet alle schreeuwzeilen bijzetten om te blijven spelen. Patrick P. stopt acuut met roken omdat hij de lucht nodig heeft om aan te moedigen; Hans P. ligt amechtig aan de zijlijn en Armand H. zijn stembanden zijn aan gort! Even heeft dit resultaat en Julie benut de bal die ze vanuit een corner aangespeeld krijgt, helaas gaat haar bal net over de bovenkant van het doel. Hierna breekt de verdediging van de E4 en in het geharrewar voor het Eijsden-doel krijgt Thijs de bal zeer ongelukkig op zijn voet geschoten. Deze bal kiest de verkeerde richting en floept achter Sam; 2 - 4. Is dit het loon van al het harde werk? Lopen de vrouw en mannen hiervoor over het veld? Eén ding is zeker; de moed is eruit! Met nog 5 minuten te spelen krijgt de E4 een corner toegewezen. Van hieruit zal Tom met een indraai-bal de 3 - 4 scoren. Helaas is de resterende tijd niet voldoende om nog een gelijkmaker te scoren en precies op tijd doet de scheids haar ding....

Een grondige analyse geeft aan dat hier onverdiend verloren is. Weliswaar was de inzet van de E4 magertjes ( volgende week op tijd naar bed!) maar er werd op bepaalde momenten goed gespeeld. Kansen waren er in overvloed maar deze liepen steeds stuk op de goede Polaris-verdediging. Stof genoeg voor het Management om hier komende week mee aan de slag te gaan. Maar denk eraan: een verloren slag is nog geen verloren strijd! Allemaal weten we dat als ze willen, de E4 een geweldige ploeg is!

Met groet!

Peter.

(19-09-2009) RKHSV E4 - Eijsden E4     3 - 8

".......Grandioze overwinning E4!!!........" Vandaag, zaterdag, was het verf-dag voor enkele hooligans die normaal zouden supporteren: Robert J. wilde graag alleen witten en Pascalle M. ging dit zelfde doen met de winterschilder. Nou ja, ze zouden wat gaan missen in deze wedstrijd. Stipt op tijd waren ze, de mannen van de leiding E4; natuurlijk konden ze zich niet veroorloven om weer te laat te komen. Iedereen was natuurlijk benieuwd vandaag, zeer zeker na het persbericht wat deze week was uitgekomen en waarin de manager aangaf dat er andere tijden gingen aanbreken; " vooruitziende blik" noemde hij dit na de wedstrijd. Volgens critici gewoon goed spel van de vrouw en mannen....!!

Na de bikkelwedstrijd van vorige week, waren er twee licht geblesseerden in de ploeg die een extra wakend oogje van de hoofdtrainer kregen. Ondanks hun blessure waren deze twee mannen op-en-top inzetbereid.

Vandaag waren we te gast bij Heugem. Op een heus E-veld werd de wedstrijd tegen de E4 van Heugem gespeeld. Na vorige week kon het team een oppepper gebruiken en allemaal waren ze gespannen als de vioolsnaren van Rieu. Vijf minuten voor begin van de wedstrijd floot de scheids al af! Naderhand bleek dat hij na de wedstrijd meteen naar de Plusmarkt moest van zijn vrouw, daarom deze vervroegde aftrap....

Maar goed, van meet af aan was al duidelijk dat hier winst gehaald ging worden en dat bleek al in de 2e minuut toen Tom met een oerschot de paal deed sidderen! Al aftastend wilde Heugem natuurlijk niet achterblijven en na een mooie doorbraak van een meisje-met-vlechten, genaamd Pipi, schoot zij net naast.

Toch was het spel in het voordeel van onze E4; meteen na de actie van Pipi, had Tom weer de bal vrij voor doel. Hier kwam de Dejavu; weer op de paal! Heugem was nu gewaarschuwd en zij kwamen ruim verdedigen. Aan het aanvals-spel werd door Heugem niet meer gedacht; zij hadden de handen vol aan de gehele Eijsden-ploeg. Eindelijk kwam de beloning in de 9e minuut; Tom zette goed voor op Loe die keihard op de keeper schoot. Dit schot was onhoudbaar en kaatste af. Heel Cool benutte Loe deze rebound en schoot alsnog achter de keeper; 0 -1.

Dit was koren op de molen van de E4; constant in de aanval kwam er weer een kans in de 12e minuut. Hierin kwam Jelle naar voren en plaatste de bal voor de voeten van Sem die deze aanval perfect afrondde: 0 -2!

Nu waren de remmen los en meteen na de aftrap kreeg Tom voor het doel de bal aangereikt: en weer tegen de paal! Dit kon er bij onze spits niet in en grommend liep hij over het veld! Na deze actie moesten de meegereisde hooligans, die wederom druk kwebbelend aan de zijlijn stonden en zodoende het spel maar ook drie GSM-oproepen misten, wachten op een treffer. Deze keer had Tom genoeg van de palen en in de 18e minuut kreeg hij de bal van Jorg keurig aangereikt. Nu loeide hij wel in en bracht de stand op 0 -3. Dit kon niet meer kapot vandaag; de spanning dat er meer in de lucht hing, was duidelijk voelbaar......!

Heugem bleef op hun eigen helft het pure verdedigingswerk doen en ondanks dat ze dit voortreffelijk deden, speelde Julie zich in de 20e minuut geheel vrij. Met een prachtig schot, dat door de hoogte onhoudbaar was, scoorde zij de 0 - 4.

Treffer van Julie....

In de laatste minuut van de wedstrijd had Heugem toch een korte oprisping; Pipi speelde de verdediging van onze E4 alleen weg. Helaas voor haar kon ze deze solo-actie niet omzetten in resultaat en schoot net naast. Na deze actie was het voor de scheids tijd om zijn boodschappen-briefje te gaan maken en even uit te rusten van zijn gedraaf.

Door het tijds-onbesef van de scheids werd er na 5 minuten rust weer aangetreden voor de tweede helft. Zichtbaar ontspannen had het team van de hoofdtrainer de vrouw en mannen tijdens de rust toegesproken. Zelfs de manager was vrij kalm en met ontblootte " love-handels" ( zie de foto op http://vveijsdene4.ditismijnteam.nl) had hij toegehoord; en wat hij hoorde was goed........ Dit had het E4 team ook zo ervaren en als een stoomlocomotief walsten ze weer richting Heugem-doel. Jelle had de bal en kwam van links opstormen. Hij zag dat Tom zich goed had vrijgespeeld en deze maakte de actie af: 0 - 5 en dat in de 2e minuut van deze helft.

Volgens critici (dezelfde als daarnet...) had de scheids enige moeite met deze achterstand. In de 9e minuut was er een normaal duwpartijtje waarbij Jelle zijn tegenstander van richting wilde veranderen. De scheids vond dit een zeer grove overtreding en op 13 meter van het Eijsden-doel gaf hij een vrije trap aan Heugem. Deze was goed besteed aan Pipi en met een onhoudbare bal schakelde zij Cas uit; 1 - 5. Na deze tegentreffer zwakte Eijsden af; nu was het de beurt aan Heugem om gevaarlijk te worden. Dit gebeurde in de 15e minuut toen via een panna-balletje, Cas verschalkt werd; 2 - 5.

Gelukkig was deze dip voor onze E4 van korte duur. Dit kan natuurlijk aan het dreigement van de PR-man gelegen hebben die met een straftraining dreigde. ( met de nadruk op dreigen, want " werken" is voor hem een onbekend woord) we zullen dit nooit weten maar feit is dat Jelle in de 18e minuut na een scrimmage voor het doel, een gaatje zag en dit benutte: 2 - 6. Hij had de smaak te pakken en twee minuten na zijn treffer kreeg hij van Loe de bal aangespeeld en maakte van hieruit de 2 - 7.

Ook Tom was aan het genieten en hij wilde graag de "paal-schoten" goed maken. Dit lukte hem ook in de 22e minuut: 2 - 8.

...en dat was nummer 8!....

Dit werd de scheids teveel en als donderslag bij heldere hemel (niemand wist waar het over ging???) kende hij weer op ongeveer 13 meter voor het Eijsden-doel, een vrije trap aan Heugem toe! Miljaar, waarom?

Het was dan zo en Pipi zou een soortgelijke gaol als haar eerste maken: 3 - 8. Loe vond dit ook niet fijn en in de laatste minuut brak hij door en loste zijn snoeiharde knal op de .....paal! Voor de scheids was het toen tijd om boodschappen te gaan doen.

Na deze wedstrijd werd er gezellig nog wat nagepraat in de kantine van Heugem; het voorstel om dit te gaan doen, kwam van Ton M. Mooi initiatief Ton, maar waarom wilde je zolang blijven zitten? We zullen het nooit weten......

Tot de volgende keer!

Peter.

(12-09-2009) Eijsden E4 - Berg '28 E3    3 - 5

"....moedig strijdend ten onder!...."

Nadat er gisteren een spannende ouder-kind wedstrijd gevoerd werd ( waarbij de derde helft in hevige blessuretijd gespeeld werd), was het vandaag vroeg aantreden; om 09. 30 uur was de wedstrijd tegen Berg (zwart-wit spelend) aangekondigd. Een mooie ochtend met een zwak zonnetje; aan het weer kon het niet liggen. Toch was er iets van enige spanning te bespeuren: onze PR-man was ruim te laat. Blijkbaar had hij geen behoefte om met de schrijvende pers te praten over de vele vragen die de schrijver had. (heeft) Ook heeft hij goed opgelet in het trainingskamp Papendal IV, waarin de tactiek van het omzeilen van de pers aan de orde kwam. Ook de manager had een apart voorgevoel en nadat hij, zoals een goed manager betaamt, zijn verwachtingen kenbaar had gemaakt aan het trainers-duo Armand H. en Ton M. keerde hij met een "BigSmile" huiswaarts. Intussen liepen onze vrouw en mannen zich warm voor deze tweede wedstrijd in de najaars-competitie. Ook de aanwezige supporters-schare praatte zich warm langs de lijn.

Om precies half tien floot de vrouwelijke scheids op haar fluitje ten teke van het begin van de wedstrijd. Blijkbaar totaal verrast en wellicht nog vermoeid door de zware wedstrijd van gisteren-avond, werd de E4 verdediging zwaar onder druk gezet! Al in de 1e minuut scoorde de roodharige, gedrongen spits ( figuur a la Pummy Bergholz) de 0 - 1! Dit was zeer verassend en teleurstellend. De wanhoop was van de gezichten van onze E4 af te lezen; "hoe kan dit nou?...." Alsof het nog niet genoeg was, kwam de E4 verdediging na de aftrap wéér onder druk te liggen. De roodharige "Red Devil" kwam weer in actie en ramde zich een weg door de verdediging heen; hier was geen houden aan en de derde minuut was net geboren of dit manneke punterde de 0 - 2. Dit was ongehoord en de adrenaline steeg bij onze spelers die ondertussen flink "gepept" werden door de trainers. Ondanks een kort moment van "kopjes hangen", kreeg de E4 weer de moed om verder te spelen.
De opkikker was onderweg en wel in de 6e minuut: Jelle omzeilde een aantal verdedigers van Berg en op precies hetzelfde moment speelde Tom zich vrij voor het doel. Hij kreeg de bal aangereikt en met de bekende "goaltjes-dief-methode", plantte hij de bal achter de keeper: 1 -2. Dit had ons clubje nodig! Het spel werd vanuit Berg steeds ruwer en de ene overtreding na de andere volgde. Dit was te wijten aan het harde en soms onbezonnen spel van de "Red Devil" en zijn eveneens blokkige spits-genoot. Ook had Berg het "lap-maar-uit-als-het-gevaarlijk-wordt" spel ingevoerd. U begrijpt dat dit geen mooi voetbal is. Deze tactiek en het harde spel maakte het weer mogelijk dat de inmiddels beruchte Red Devil weer uitbrak en in de 13e minuut de 1 - 3 scoorde. De druk bleef aanhouden en het spel speelde zich voornamelijk af de helft van onze vrouw en mannen. Meerdere malen redde Cas met mooie acties. Ook voor Thijs was de maat vol; hij had zijn neus vol van de agressieve spits en in de 17e minuut werd deze op een professionele wijze gestopt door Thijs. Helaas leverde dit een vrije trap voor Berg op, maar Red Devil was gewaarschuwd! Meteen na de vrije trap kwam de E4 in balbezit en de bal werd naar Loe gecounterd. Hij haalde fel uit richting Berg-keep, maar helaas ging de bal nét naast. Dit was voor deze helft de laatste grote actie voor Eijsden. Zoals gezegd was het een hard spel waarin de E4 gelukkig hun waarde bleven houden. Toch vond Red Devil het nodig om de goed spelende Didier met een gemeende knie-stoot op zijn been, uit te schakelen. Blijkbaar had de scheids deze machtige overtreding niet gezien, maar toen de Eijsden-hooligans aan de hekken begonnen te rammelen, gaf ze alsnog een vrije trap. Deze kon helaas niet omgezet worden in resultaat. De druk bleef enorm in de laatste minuten van de 1e helft en de E4 ( samen met de trainers) snakte naar de rust. Deze rust kwam, maar niet voordat Cas met een mooie redding de bal van Red Devil stopte. In de rebound kwam de bal voor Red Devil zijn evenbeeld en deze scoorde, net voor rust de 1 - 4.

"..bezinningsmoment tijdens de rust...."

Na een moment van overpeinzing en de broodnodige rust, werd afgefloten voor de tweede helft. De E4 had tijdens de rust, rustig met elkaar gesproken en ze hadden de laatste tips van Armand H. en Ton M. meegekregen. Ook de PR-man deed zijn duit in het zakje! (eindelijk deed hij ook eens iets....) Vol goede moed begonnen de E4. Wederom zwaar voetbal waarbij nu enigszins voordeel en balbezit voor Eijsden kwam. Toch gebeurde waar iedereen bang voor was: in de 7e minuut kreeg Berg een corner toegewezen; met een lob-bal legde de speler van Berg deze onhoudbaar achter Cas; 1 - 5. Nu hadden onze vrouw en mannen er genoeg van. Zij herpakten zich en hadden maling aan de uittrappende en man-trappende Berg-spelers; de ene aanval na de andere werd ingezet maar smoorde steeds in de genoemde tactiek van Berg. Toch lukte het Tom om in de 15e minuut door te breken. De keeper had goed opgelet en hij stopte de loeiharde bal met zijn maag. Meteen hierna had Jelle oo

druk op CTRL+P om deze pagina af te drukken

Wedstrijdsponsoren

Overige sponsoren